آقای رئیس جمهور راست می گویند . امًا خیر !

آقای رئیس جمهور راست می گویند . امًا خیر !

دکتر علیرضا آیت اللهی

کلاهی به این گشادی که بنده عرض می کنم:

ابرقدرت تا زمانی که سلاح دارد و خریدار غافل می یابد ( به طریقی که شرح خواهم داد ) آن را به چند صد برابر قیمت تمام شده می فروشد .کشور خریدار یا اذل قدرت :

۱ - با اینگونه خریدها از سرمایه تهی می شود .
۲ - امکان پیشرفتی با سرعتی بیشتر از سرعت کشورهای فروشنده سلاح٬ یا دارای کارخانه اسلحه سازی ٬ اتمی یا غیر اتمی ٬ را از دست می دهد .بنابراین چون می خواهد از جدیدترین نوع کالاها و خدمات جهانی هم استفاده کند :
۳ - مجبور به خرید کالاها و خدمات جدید از کشورهای پیشرفته ٬ به خصوص ابر قدرت های اسلحه فروش می شود .
۴ - برای تامین پرداخت بهای کالاها و خدمات مزبور ٬ مجبور به فروش مواد اولیٌه خود به کمترین قیمت ممکن می شود .

ابرقدرت با خرید مواد اولیه به یک چندم قیمت واقعی و فروش کالاهای ساخته شده و خدمات فنی مهندسی به چندبرابر قیمت تمام شده و به خصوص فروش اسلحه به چند صد برابر یا حتی چندهزاربرابر قیمت تمام شده روز به روز قوی تر و ابرقدرت تر می شود و کشور اذل قدرت روز به روز و بالنسبه ضعیف تر و اذل قدرت تر...و این داستان ادامه دارد .می دانید چرا؟ نه ! فقط موضوع پیشرفته تر بودن قدرت های بزرگ در تکنولوژی مطرح نیست ٫ بلکه بسیار مهم تر از این ٬ پیشرفته تر بودن قدرت های بزرگ در علوم اقتصادی ٬ علم مدیریت ٬ علم سیاست ٬ فنون دیپلماسی و به خصوص جامعه شناسی ٬ روانشناسی اجتماعی و فراتر از همه ٬ مردم شناسی کشورهای در حال توسعه و شناخت نقاط ضعف آنهااست تا با توجه به بی اعتنائی آنان به سواد و به خصوص شعور سیاسی به هرچه که می خواهند نائل آیند .

مثلا" یکی از این نقاط ضعف ٬ مسائل سرزمینی است که بازهم مثلا" کشوری چون انگلیس طی دویست سال اخیر ٬ به ویژه موقع ترک خلیج فارس ٬ چون به اصطلاح « استخوان لای زخم » از خود باقی نهاده است . به خصوص که بر اساس همان روانشناسی اجتماعی و مردم شناسی در یافته است که حکومت های قبایلی حاضرند به خاطر مالکیت موهوم خود بر چند متر زمین تا بن دندان مسلح شوند ٬ چه بسا چون صدام بجنگند ٬ کشور خود را تخریب و مردم خود را آواره کنند و خود نیز اعدام شوند . جنگ هشت ساله تحمیلی که اعراب بر علیه ایران اسلامی به راه انداختند دانشگاهیان غرب را نه تنها متأسف ٬ بلکه به خصوص متعجب ساخته بود : اینهمه جنگ و کشت و کشتار و پرداخت غرامت در منطقه برای چند وجب خاکی که صدام آن را مال خود می دانست و اگر گروه کثیری از اعراب منطقه هم همین فریب را نخودرده بودند به آنجا نمی رسید . اما در غرب :

« اصلٍ مسئله » ٬ اقتصادی است و به زندگی روزمرٌه تمام مردم کشورهای پیشرفته صنعتی که اکثریتشان نیز موضوع را می دانند و عملا" به منظور رفاه خود از آن پشتیبانی می کنند ٬ بسته است . حال در یک کشور کمی بیشتر و در کشوری دیگر کمی کم تر .

واقعیت این است و حتی یکهزارم هم احتمال تغییر ندارد که هیچ ٬ بلکه روز به روز ( بر خلاف هردو هدف اصلی سازمان ملل متحد که « تأمین امنیت جهانی » و « توسعه کشورهای عقب مانده » باشد ) بیش و بیشتر می شود . کشورهای عقب مانده در مقابل این واقعیت ٬ بالنسبه عقب مانده تر می شوند و بر شکاف بین کشور های پیشرفته و کشورهای درحال توسعه اضافه و اضافه ترمی شود .

حال برویم بر سر کنفرانس تجدید نظر درمواد معاهده « ان . تی . پی » و سخنرانی آقای محمود احمدی نژاد ٬ رئیس جمهوری محترم ایران اسلامی در آن کنفرانس که لابد شنیده یا خوانده اید .

آقای رئیس جمهور راست می گویند . امٌا خیر !

به نگاه مردم نگاه کنید ٬ هم نگاه داخلی ٬ هم نگاه خارجی...

هرکس در هر زمان و مکان و موقعیتی که بگوید دنیا باید عاری از سلاح های اتمی که چه عرض کنم ٬ عاری از هرگونه سلاحی باشد ٬ درست گفته است و قابل احترام . بر منکرش لعنت !. بنده مطمئن هستم که سران کشورهای پیشرفته و به خصوص اسلحه فروش جهان هم این حرفها را تائید می کنند . امٌا طور دیگری فکر می کنند و طور دیگری عمل می کنند . می دانید چرا؟

- به همان دلایلی که مجملا" خدمتتان عرض کردم . به این دلیل که قیمت یک واحد از فلان سلاح میکربی یا شیمیائی یا اتمی برابر است با قیمت یک یا حتی چند کشور از این کشورهای کوچکی که برخی شان هم جزء ۱۸۸ کشور امضاء کننده معاهده ان پی تی به شمار می روند .

هرچه ما بر اساس احساسات قومی ونژادی حرکت می کنیم دنیای غرب بر اساس منطق اقتصادی عمل می کند ٫ و جالب این که هرچه آنان در منطق اقتصادی در برابر ملل خود قوی و قوی تر می شوند ٬ ما ( مسلمانان و کشورهای اطراف خلیج فارس ) حتی در رعایت احساسات مثلا" قومی خود هم ضعیف و ضعیف تر می شویم . سلاح وتبلیغات اسلحه سبب می شوند که مثلا" فلان کشور بسیار پولدار و کم فرهنگ و تقریبا" فاقد شعور سیاسی لازم در صحنه های بین المللی به خرید یک واحد از اسلحه پیشرفته و خطرناکی بپردازد که با بهای آن می تواند دستمزد چند ساله کارگران فلسطینی در آن کشور را بپردازد و با آنان دنیای اسلامی بسی پیشرفته تر و سرافراز تری بیابد . امٌا به جای آن وسیله کشتار جمعی و نهایتا" انهدام کل منطقه قومی و مذهبی خود را فراهم می آورد . با کدام منطق ؟ فقط تحت تأثیر تبلیغات مسموم دشمن پر اشتها .

اذل قدرتی که به این ترتیب تحت تأثیر تبلیغات فروشندگان اسلحه قرار می گیرد حتی به اقوام و خویشان و دوستان و آشنایان خود هم نمی اندیشد ٫ و مبلغی بابت یک واحد از فلان اسلحه می پردازد که با آن می تواند مثلا" برای ده هزار نفر اشتغال ایجاد کند ٬ یا سی هزار نفر را صاحب مسکن شخصی کند ... و حال با خرید یا ساخت یا به هرطریق ٬ تهیه اسلحه گرانقیمت کشتار جمعی نه تنها کار اقتصادی نمی کند بلکه به گفته ژاک اتلی کار غیر اقتصادی می کند ٬ کار ضد اقتصادی می کند ٬ به جای فراهم کردن وسایل توسعه و رفاه مردمش آنان را به سوی جنگ و نهایتا" نیستی سوق می دهد . غربزدگی به همین معنی فریب خوردن و از منافع خود گذشتن و نهایتا" از خود بیگانگی است .

سلاح آمریکادرمقابل سلاح روسیه و چین و هند ظاهرا" برای جنگ نیست و برای بازدارندگی یا دفاع است ٬ اما دفاع از اموال بزرگ سرمایه داران یا فقرای کارتن خواب آمریکا ؟ . آمریکا هم می تواند با قیمت یک واحد از سلاح خود ( چون در خود آمریکا فقط قیمت تمام شده مطرح است ) صد ٬ دویست یا سیصد نفر را شاغل کند . امٌا اگر این صلاح را نداشته باشد نمی تواند رقیب تجاری خود را بترساند و مهار جهان را به نفع بزرگ سرمایه دارانش در دست بگیرد . قصد آمریکا جلوگیری از گسترش سلاحهای اتمی برعلیه بشریت نیست ٬ قصد وی توسعه تجاری خود به نفع بزرگ سرمایه داری و به تعبیری تمامی مردم کشور خود است .

موضوع بسیار ساده است. اگر آمریکا قصد جلوگیری از گسترش سلاح اتمی را داشت طی این چهل و دو سالی که از امضاء ان تی پی می گذرد میزان سلاح اتمی جهان کاهش یافته بود و نه به شدت افرایش . هر پنج سال یک بار یک چنین کنفرانسهائی تشکیل می شود بدون آن که نتیجه ای مثبت برای ما و امثال ما داشته باشد . برعکس ٬ ابزاری می شود در دست ابر قدرت ها ...اصولا" « ان تی پی » یک قانون نیست که ضمانت اجرائی داشته یاشد . بلکه فقط معاهده ای است نظیر هزاران معاهده دیگر که طرف قوی تر هرجا به نفع خود دیده است آن را زیر پا نهاده است . هیاهوئی است بسیار برای هیچ !

حال البته آقای رئیس جمهوری می تواند این جماعت را نصیحت کند . ظاهرا" هم عیبی هم ندارد . برعکس ٬ نمی توان دست روی دست نهاد که آمریکا و فرانسه ما را مقصر تمام عالم و آدم معرفی کنند . و این تاکتیک پاسخگوئی و به قول جبهه رفته ها پاتک کاری کاملا" صحیح و به جا است .امٌا شاید نیازی نبود که رئیس جمهوری ما شخصا" به نیویورک بروند تا بسیاری از رندان خبرنگار جهان ایشان را در جایگاه متهم اصلی عدم ثبات جهانی معرفی کنند .

بحث براین است که :

- پیشنهادات آقای رئیس جمهوری و به طور کلی سخنرانی ایشان تا چه حد بار مثبت داشته است و تا چه حد ( البته از نظر جهانیان ) بار منفی ٬ از جمله :

- وقتی می گوئیم که آمریکا نباید عضو شورای حکام باشد و انگلیسی ها به شدت از این امر استقبال می کنند در جهان بیشتر تحت تأثیر آمریکا مورد کدام تعبیر قرار می گیرد .

- وقتی این چنین ( چون روسیه یا چین سابق ) بوک امیسر آمریکا می شویم قدرت مشت خوریمان تا کجااست .

- و فراموش نکنیم که ( چون شرایط قبل و اکنون کشورهائی چون سوریه و لیبی و عراق و... ) بهائی است که برای نزدیکی به روسیه پرداخته می شود ٬ و نیروگاه بوشهر...

- این که بنگاه های تبلیغاتی غرب بطور مداوم ما را « معضل جهانی » نشان دهند نمی تواند کاملا" برروی کشور های نسبتا" بیطرف و حتی دوست بی تأثیر باشد .

- محاسبه ای در سه بعد قضیه ازنظر تحلیل هزینه فایده ضروری تر از همه شده است : برای آمریکا ـ برای به اصطلاح اروپا ٬ که بعید است انجام نداده باشند ٬ و برای ما...

- اصولا" اینگونه طرح مسئله کردن و به ارائه پیشنهادات پرداختن نیازمند پشتوانه ای بسیار قوی از مطالعات ژرف و همه جانبه و کاری دقیقا" کارشناسی است که هنوز ندیده ئیم و ارزیابی آن با وجود آنکه تا حدودی امکان پذیر است اما چندان طولی نمی کشد که روز هفتم خرداد مشخص گردد ٫ گرچه از امروز تا آن روز هم : این قصه سر دراز دارد ...